YawYaw
Door: Merel
Blijf op de hoogte en volg Elise
05 December 2013 | Suriname, Pokigron
Hey there,
Long time no blog, but here I am.
Eigenlijk is het normale leven nu wel begonnen hier, zo van werk en vrije tijd.
Ik heb nog een ander project toe gewezen gekregen met verstandelijk gehandicapte kinderen. Het is niet echt wat ik wil maar omdat ik nog een tweede project moest had ik dat voor gesteld om te doen omdat ik daar enigszins ervaring in heb. Gister was mijn eerste dag en wat mij gelijk opviel is dat al die begeleiders daar uit hun neus zitten te vreten en hun tijd uit zitten. De activiteiten begeleidster was ziek DUS dan word er dus ook niets uitgevoerd (door hun dan) met de kinderen. Maar er word dan wel weer aan ons (ik en andere vrijwilliger) gevraagd of wij dan met een aantal naar de snoezel willen. En dan zit je daar dan van 11 tot 17.00 waar onder die tijd 2 momenten van eten zijn en 1 moment van baden wanneer wel de tijd wat sneller gaat omdat je lekker bezig bent. Dat eten gaat trouwens ook op een aparte manier. Het word werkelijk gewoon naar binnen gedouwd door de begeleiding ondanks alles via de zijkant van de mond er weer uit loopt aangezien de kinderen onwijs kwijlen. En een aantal duidelijk geen honger hadden. Conclusie: Even wennen dus.
Van het weekend ben ik op trip geweest met mijn huisgenoten. Het was echt suuuuper mooi en tof.
We werden bij ons huis opgehaald en zijn toen de andere mensen die mee gingen met de trip op gaan halen. Toen we eenmaal onderweg waren zijn we nog ergens gestopt voor een lekker ontbijt.
Waar wij reden was gelukkig een verharde weg, dit kwam omdat de chinezen deze aangelegd hebben tegen een kleine rente aangezien de chinezen daar hout kopen van de bomen die op sommige plekken gekapt worden (dat was dan weer jammer vond ik)
Op een gegeven moment hield de weg gewoon op en reed je tegen het water aan, hier lag een soort lange kano (met motor) op ons te wachten, dus we moesten alle tassen, mini koffers, eten & drinken uit de bus tillen en naar de boot brengen. Dit was gelijk al een stukje teamwork.
Toen we eenmaal onderweg waren heb ik echt met verbazing zitten kijken hoe mooi het daar is. Die bossen zijn nog zo ongerept en hoog en zo ontzettend groen! Eenmaal aangekomen bij het vakantie eilandje konden we ons even installeren en onze bikini aantrekken voor de natuurlijke jacuzzi (waren gewoon harde stromingen in het water waar je tegen aan kon zitten aangezien het water laag stond) Na het zwemmen stond er een heerlijke lunch klaar (kokkin', accommodatie, reisleider etc was allemaal inbegrepen) Na de lunch zijn we naar het drop Yaw Yaw vertrokken (wat hoofdpijn betekend) Hier leven ze echt basic, leek net een openluchtmuseum. Van die stront huizen met een rieten dak, vrouwen die daar zaten met hun blote tieten en naakt rond lopende kinderen. We mochten hiervan geen foto's maken, begrijpelijk. Op dit eiland heb ik een vogelspin op mijn hoofd gehad, meneer de reisleider wist veel over spinnen en wist ze ook goed te vinden. Je kon 'm dus op je handen krijgen of op je hoofd voor een angstaanjagend foto'tje. Daar was ik natuurlijk wel voor in.
Toen we terug kwamen was de kokkin weer bezig met een heerlijk maal. Na dit maal zijn we kaymannen wezen spotten, was ontzettend vet (inclusief nacht bioscoop boven je hoofd aangezien er zo veel sterren te zien waren) Beetje jammer van de gillende meiden aan boord waar door de kaimannen het water in schoten.
Toen we terug kwamen maakte we een kamp vuur en gingen we marshmellow's roosteren. Yummmieee.
De volgende dag hebben we een kleine wandeling gemaakt door de bush bush en nog gezwommen in de rivier. Daarna zijn we weer aan onze reis terug begonnen.
What A trip!
Vandaag is het sinterklaas, lach me elke keer dooood als ik sinterklaas of kerst liedjes hoor. In m'n hoofd is het iets van 15 juli ofzo. Vind het eigenlijk wel lekker dat ik dit jaar al die onzin is skip, voor mij heeft het toch niet echt toevoegende waarde.
Vanavond gaan we lekker stappen in Havanna lounge en misschien dit weekend naar een feestje. Maaar als het zonnetje veel aanwezig is zit ik met me snuit in de zon.
Tot de volgende! Lobi
Long time no blog, but here I am.
Eigenlijk is het normale leven nu wel begonnen hier, zo van werk en vrije tijd.
Ik heb nog een ander project toe gewezen gekregen met verstandelijk gehandicapte kinderen. Het is niet echt wat ik wil maar omdat ik nog een tweede project moest had ik dat voor gesteld om te doen omdat ik daar enigszins ervaring in heb. Gister was mijn eerste dag en wat mij gelijk opviel is dat al die begeleiders daar uit hun neus zitten te vreten en hun tijd uit zitten. De activiteiten begeleidster was ziek DUS dan word er dus ook niets uitgevoerd (door hun dan) met de kinderen. Maar er word dan wel weer aan ons (ik en andere vrijwilliger) gevraagd of wij dan met een aantal naar de snoezel willen. En dan zit je daar dan van 11 tot 17.00 waar onder die tijd 2 momenten van eten zijn en 1 moment van baden wanneer wel de tijd wat sneller gaat omdat je lekker bezig bent. Dat eten gaat trouwens ook op een aparte manier. Het word werkelijk gewoon naar binnen gedouwd door de begeleiding ondanks alles via de zijkant van de mond er weer uit loopt aangezien de kinderen onwijs kwijlen. En een aantal duidelijk geen honger hadden. Conclusie: Even wennen dus.
Van het weekend ben ik op trip geweest met mijn huisgenoten. Het was echt suuuuper mooi en tof.
We werden bij ons huis opgehaald en zijn toen de andere mensen die mee gingen met de trip op gaan halen. Toen we eenmaal onderweg waren zijn we nog ergens gestopt voor een lekker ontbijt.
Waar wij reden was gelukkig een verharde weg, dit kwam omdat de chinezen deze aangelegd hebben tegen een kleine rente aangezien de chinezen daar hout kopen van de bomen die op sommige plekken gekapt worden (dat was dan weer jammer vond ik)
Op een gegeven moment hield de weg gewoon op en reed je tegen het water aan, hier lag een soort lange kano (met motor) op ons te wachten, dus we moesten alle tassen, mini koffers, eten & drinken uit de bus tillen en naar de boot brengen. Dit was gelijk al een stukje teamwork.
Toen we eenmaal onderweg waren heb ik echt met verbazing zitten kijken hoe mooi het daar is. Die bossen zijn nog zo ongerept en hoog en zo ontzettend groen! Eenmaal aangekomen bij het vakantie eilandje konden we ons even installeren en onze bikini aantrekken voor de natuurlijke jacuzzi (waren gewoon harde stromingen in het water waar je tegen aan kon zitten aangezien het water laag stond) Na het zwemmen stond er een heerlijke lunch klaar (kokkin', accommodatie, reisleider etc was allemaal inbegrepen) Na de lunch zijn we naar het drop Yaw Yaw vertrokken (wat hoofdpijn betekend) Hier leven ze echt basic, leek net een openluchtmuseum. Van die stront huizen met een rieten dak, vrouwen die daar zaten met hun blote tieten en naakt rond lopende kinderen. We mochten hiervan geen foto's maken, begrijpelijk. Op dit eiland heb ik een vogelspin op mijn hoofd gehad, meneer de reisleider wist veel over spinnen en wist ze ook goed te vinden. Je kon 'm dus op je handen krijgen of op je hoofd voor een angstaanjagend foto'tje. Daar was ik natuurlijk wel voor in.
Toen we terug kwamen was de kokkin weer bezig met een heerlijk maal. Na dit maal zijn we kaymannen wezen spotten, was ontzettend vet (inclusief nacht bioscoop boven je hoofd aangezien er zo veel sterren te zien waren) Beetje jammer van de gillende meiden aan boord waar door de kaimannen het water in schoten.
Toen we terug kwamen maakte we een kamp vuur en gingen we marshmellow's roosteren. Yummmieee.
De volgende dag hebben we een kleine wandeling gemaakt door de bush bush en nog gezwommen in de rivier. Daarna zijn we weer aan onze reis terug begonnen.
What A trip!
Vandaag is het sinterklaas, lach me elke keer dooood als ik sinterklaas of kerst liedjes hoor. In m'n hoofd is het iets van 15 juli ofzo. Vind het eigenlijk wel lekker dat ik dit jaar al die onzin is skip, voor mij heeft het toch niet echt toevoegende waarde.
Vanavond gaan we lekker stappen in Havanna lounge en misschien dit weekend naar een feestje. Maaar als het zonnetje veel aanwezig is zit ik met me snuit in de zon.
Tot de volgende! Lobi
